ฮอร์เก ลอเรนโซ เปิดเผยถึงสาเหตุในการตัดสินใจ “วางมือ” จากอาชีพนักบิด โมโตจีพี ว่าเป็นเพราะไม่สามารถสร้างแรงจูงใจได้อีกต่อไป พร้อมเอ่ยปากขอโทษ “ฮอนด้า” ที่ไม่อาจทำตามสัญญาในการต่อสู้เพื่อโพเดี้ยม หรือคว้าแชมป์ให้กับต้นสังกัดได้
ลอเรนโซ ย้ายมาร่วมงานกับ เรปโซล ฮอนด้า ในปี 2019 ทว่าในฤดูกาลนี้กลับกลายเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญของชีวิต จนนำไปสู่การประกาศรีไทร์อย่างช็อกวงการ เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 14 พฤศจิกายนที่ผ่านมา
“ทุกคนรู้ดีว่าผมชอบที่จะบิดมอเตอร์ไซค์ ผมรักการแข่งขัน ผมรักกีฬาชนิดนี้ แต่ทั้งหมดของสิ่งเหล่านั้น คือผมรักที่จะคว้าชัยชนะ” ลอเรนโซ กล่าวในการแถลงข่าวรีไทร์ในวันพฤหัสบดีที่ผ่านที่ ก่อนเข้าสู่การแข่งขัน บาเลนเซีย กรังด์ปรีซ์
“ผมรู้ถึงบางอย่างที่ไม่สามารถเป็นไปได้อีกต่อไป… โดยเฉพาะช่วงเวลาสั้นๆ กับ ฮอนด้า นี่คือสถานการณ์ในอาชีพของผม ที่ไม่สามารถรักษาแรงจูงใจได้อีกต่อไป เป้าหมายของตัวเองที่เคยคิดไว้เมื่อต้นฤดูกาล มันไม่มีอะไรใกล้เคียงเลยแม้แต่น้อย”
“ผมต้องบอกว่า ผมขอโทษ ฮอนด้า จากใจจริง โดยเฉพาะ อัลเบอร์โต พูกอิก คนที่ให้โอกาสครั้งนี้กับผม”
“ผมจำได้ดีในการทดสอบครั้งแรกที่ บาร์เซโลน่า ในปี 2018 ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ผมพบกับเขา เพื่อเริ่มพูดคุยถึงการย้ายมาร่วมงานกับ ฮอนด้า”
“และผมบอกกับเขาว่า อัลเบอร์โต อย่าทำผิดพลาดในการเซ็นสัญญานักบิด เชื่อผม แล้วคุณจะไม่เสียใจในภายหลัง”
“เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ต้องบอกว่า ผมสร้างความผิดหวังให้กับเขา และสร้างความผิดหวังต่อ ฮอนด้า ทั้ง ทาเคโอะ โยโกฮาม่า (ผู้อำนวยการเทคนิค HRC), เท็ตสึฮิโร คุวาะ (ผู้อำนวยการ HRC) และ ฮิโรชิ โนมูระ (ประธาน HRC)”
“อย่างไรก็ตาม ผมคิดว่านี่คือการตัดสินใจที่ดีที่สุดสำหรับผม และสำหรับพวกเขา เพราะ ฮอนด้า และ ฮอร์เก ลอเรนโซ ไม่สามารถต่อสู้ด้วยกันเพื่อไปในจุดที่เราต้องการได้ ผมไม่สามารถติดท็อป 5 ได้ด้วยซ้ำ หรือแม้แต่การต่อสู้เพื่อโพเดี้ยม”
“บางทีผมก็คิดว่ามันอาจจะเป็นไปได้ หากเวลานั้นมาถึง ผมคิดว่าเราต่างก็เป็นผู้ชนะ นั่นหมายความว่าเราต้องการสู้เพื่อชนะให้ได้”
“ในตอนนั้นผมเริ่มเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงก์ (หลังเจอความยากลำบากในช่วงต้นฤดูกาล 2019) แต่การล้มที่เลวร้ายในการทดสอบที่ บาร์เซโลน่า คือจุดเริ่มต้นฝันร้ายของผม หลังจากวันนั้นผมล้มแบบน่าเกลียดอีกครั้งที่ แอสเซ่น และทุกคนก็รู้ดีถึงผลที่ตามมา”
“ผมต้องยอมรับตามตรง เมื่อผมล้มกลิ้งบนพื้นกรวดและยืนขึ้น ผมคิดกับตัวเองว่า “โอเคย์ ฮอร์เก… นี่คือสิ่งที่คุ้มกันแล้วหรือ? นายจะต้องเจออะไรอีก? นายจะทนเจ็บปวดแบบนี้? โอเค ฉันพอแล้ว… ฉันไม่ต้องการแข่บงขันอีกต่อไป”
“แต่เมื่อผมกลับถึงบ้าน ผมตัดสินใจจะพยายามอีกครั้ง ผมไม่ต้องการจะด่วนตัดสินใจ แน่นอนผมลุยต่อ”
“แต่ความจริงก็คือ จากการบาดเจ็บครั้งนั้น ดูเหมือนว่าเป้าหมายได้กลายเป็นภูเขาที่สูงขึ้น มันดูใหญ่โตสุดๆ ซึ่งผมไม่สามารถจะฝ่ามัน และไม่อาจสร้างจูงใจได้อีกครั้ง”
“ความอดทนที่จะปีนเขาสูงชันนี้ให้ได้…มันได้หมดลงแล้ว”
